De afgelopen winter was ik een tijdje op het mooie eiland Zanzibar, voor de Oost-Afrikaanse kust. Het heeft een charmante, maar tamelijk vervallen hoofdstad genaamd Stonetown. Het is een tropisch land met een sterk gemengde Arabisch-Afrikaanse cultuur.
Zanzibar was ooit groot in de handel. Producten uit Arabie, Perzie, China, India, Indonesie werden hier aangevoerd om over zee te worden verhandeld naar Europa en Amerika. Omgekeerd vonden producten uit Europa en Amerika via Zanzibar hun weg naar Afrika en de landen in het Oosten.
Kortom een eiland met een grootse geschiedenis, vergelijkbaar met b.v. Amsterdam, en de sporen daarvan zijn nog overal terug te vinden, zodat het genieten van mooie stranden en blauwe tropische wateren kan worden afgewisseld met cultuursnuiven. Maar die culturule erfenis is helaas behoorlijk in verval nu de gouden tijd van Zanzibar als belangrijke handelsnatie voorbij is.
Zanzibar was ook groot in de slavenhandel. Gevangen genomen mensen uit Oost-Afrika, tot zover als uit Uganda toe, werden hierheen versleept en als vee verkocht aan klanten uit Oost en West. Aan deze gruwelijke, mensonterende en verderfelijke handel kwam pas laat in de 19e eeuw een einde, en dat luidde de neergang van Zanzibar als handelsnatie in.
Ik bezocht in Stonetown het aangrijpende monument dat moet herinneren aan deze vroegere praktijk. Het monument, vlak naast het gebouw van de vroegere slavenmarkt, confronteert sterk met de gruwelijke realiteit van de slavenhandel. Ernaast staat een bordje met de namen van de kunstenaar en de sponsors die de vervaardiging mogelijk hebben gemaakt. Tot mijn verbijstering staat daar ook de naam van een tabaksfabrikant tussen.
Dat is toch wel een toppunt van hypocrisie en cynisme: de moderne, misdadige, gewetenloze handel in VERSLAVING, herdenkt zijn vroegere evenknie, en blijkbaar hebben andere bedrijven en een kunstenaar er geen moeite mee zich met zo'n bedrijfstak in te laten.
Nog steeds leven we in een misdadige en gewetenloze wereld.
