Het plan voor een vergunningsplicht voor verkooppunten van tabak is op de lange baan geschoven. Het kabinet kreeg de opdracht dit plan uit te werken, maar het huidige demissionaire kabinet zet dit niet door.
Het kabinet kreeg in maart 2023 de opdracht een vergunningsplicht voor verkooppunten van tabak uit te werken, waarbij elke gemeente een maximum aan verkooppunten per wijk zou hanteren. Het Amsterdam UMC deed onderzoek naar een dergelijke vergunningsplicht. Hieruit kwam naar voren dat deze een effectief middel zou zijn om het totale aantal verkooppunten terug te dringen.
Echter, in oktober 2023 heeft Maarten van Ooijen, demissionair staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (ChristenUnie), besloten dat het huidige kabinet niet verder gaat met het invoeren van een vergunningsstelsel. De grootste reden hiervoor is de demissionaire status van dit kabinet. Bovendien zijn er volgens de demissionair staatssecretaris op dit moment genoeg ontwikkelingen waardoor het totaal aantal verkooppunten zal afnemen. Zo zijn sinds 2022 sigarettenautomaten verboden en sinds 1 juli 2023 de online verkoop van tabaksproducten en e-sigaretten. In 2024 komt er een verbod op de verkoop van rookwaren in supermarkten en vanaf 2032 zal de verkoop van rookwaren beperkt zijn tot speciaalzaken. Men verwacht dat er tegen die tijd slechts 1500 verkooppunten over zullen zijn van de huidige 10.000. Kortom, het toevoegen van een vergunningsplicht is volgens de staatssecretaris op dit moment niet passend, noch noodzakelijk.
De verwachte afname in het totale aantal verkooppunten kan echter tegenvallen. Omdat vanaf 2024 de verkoop van tabak in supermarkten niet meer mogelijk zal zijn, bestaat de kans dat er een sterke toename zal zijn van het aantal tabaksspeciaalzaken. Waar er op de ene plek dus minder verkocht wordt, wordt dat ergens anders opgevangen.
Mocht het plan worden opgepakt door de volgende regering, dan kan het nog jaren duren voordat het vergunningsstelsel in de praktijk gebracht wordt. Het duurt minimaal twee jaar om de wetgeving rond te krijgen en vervolgens moeten gemeenten nog lokale regelgeving invoeren.
