Dat Indonesië een van de weinige landen is die de FCTC niet heeft ondertekend, was al bekend. Een plan van het ministerie van Financiën voor een iets hogere tabaksaccijns en -vereenvoudiging werd effectief om zeep geholpen...
Indonesië kent 12 verschillende tabaksaccijnzen, die te maken hebben het soort sigaret, de fabrieken waar ze vandaan komen, etcetera. In 2017 wilde Financiën een lichte verhoging voor 2018 voorstellen en een nieuwe regel instellen die het aantal van deze 12 verschillende accijnzen terug zou brengen tot 5 in 2021.
Uiteraard kreeg de tabaksindustrie hier weet van. Een jaar later moest een gezondheidswetenschapper aan de universiteit van Muhammadiyah vaststellen dat de plannen in de prullenbak terecht waren gekomen. Hoe? Een systematische, tactische opzet van lobbygroepen.
Halverwege 2018 presenteerde het ministerie van Economische Zaken een beleidskader over het enorme belang van de tabaksindustrie. Dit beleidskader was het werk van een denktank. De oprichter en directeur van deze denktank was een voormalig directeur van een liefdadigheidsstichting die onderdeel is van de grootste sigarettenfabrikant in Indonesië, Sampoerna. En dit Sampoerna is weer eigendom van Philip Morris International. En zo blleek de cirkel weer rond te zijn.
Het beleidskader stelde dat de tabaksindustrie veel te belangrijk is voor economie van het land, en vindt dat deze tot zeker 2045 een beschermde status verdient en moet groeien. Dit kader werd door de denktank aan meer ministeries aangeboden. Daarnaast werd een uitgekiende media-strategie gevoerd, en een prominente religieuze organisatie keerde zich tegen de accijnsverhoging.
Helaas konden de pro-lobbyorganisaties hier geen vuist tegen maken. Dus besloot de regering het plan in de prullenbak te gooien.
