Waar in de Europese Unie de regels relatief streng zijn voor de inhoud van sigaretten en de gemeten giftige stoffen aan maximale waarden moeten voldoen, hebben producenten vrij spel op de Afrikaanse markt.
Een Zwitserse onderzoeksjournaliste ontdekte hoe haar eigen land een dubieuze rol speelt in de tabaksconsumptie in veel Afrikaanse landen.
Zwitserland exporteert niet alleen horloges en chocolade, maar ook een vergelijkbare hoeveelheid sigaretten. En omdat in Afrika geen overkoepelend politiek orgaan regels stelt zoals de ISO-standaard in Europa, kunnen de Zwitserland gevestigde takken van PMI, BAT en JTI gevoeglijk hun gang gaan en hun producten met hogere toxische waardes in de Afrikaanse landen verkopen.
De grote drie producenten hebben hun hoofdkwartier alledrie in Zwitserland staan, respectievelijk in Neuchatel, Lausanne en Geneve. Van daaruit exporteren ze naar Japan (JTI), Marokko (PMI) en Zuid-Afrika (BAT).
De journaliste trok naar Marokko en onderzocht de pakjes die vanuit Zwitserland op de markt komen. Deze worden daar beter verkocht dan de tabak die in Marokko zelf wordt geproduceerd, omdat producten uit Zwitserland een betere naam hebben.
Het laboratorium dat de sigaretten onderzocht volgens de ISO-methode was duidelijk in zijn conclusie: deze in Zwitserland geproduceerde sigaretten bevatten veel meer giftige stoffen dan de sigaretten die in Europa verkocht mogen worden. Ook bleken waarden op de verpakking lager dan in werkelijkheid.
